Najbliższe
wolne terminy w 2024:

Zapraszam do gabinetu. Jest kilka wolnych terminów.

Scenariusze życiowe - psychologiczne wzorce działania

Proces uczenia się wzorców

Uczymy się od najmłodszych lat, żeby przeżyć w środowisku, w którym dorastamy. Ten proces psychologiczny ma kontynuację w ciągu całego naszego życia, kiedy nabywamy wiedzę i umiejętności, dostosowując się do środowiska, w którym żyjemy.

Psychologiczny proces uczenia się od opiekunów jest niezwykle ważny, dlatego dziecko chłonie wszystko i powtarza wzorce, których się nauczyło. Tworzą się wewnętrzne scenariusze.

Scenariusze życiowe

Scenariusze życiowe - psychologiczne programy dotyczące tego, jacy jesteśmy i jak powinniśmy działać. Powstają w najwcześniejszych momentach naszego życia, w relacjach ze znaczącymi dla nas osobami (rodzicami, opiekunami, bliskimi).

Osoby te poprzez to, co mówią, jak nas traktują, ale również poprzez to co robią, przekazują nam podstawowe nastawienie do nas samych oraz obraz tego: jacy jesteśmy, jacy są inni, jakie są relacje i czego możemy się w nich spodziewać. Powtarzalność tych komunikatów, werbalnie i za pomocą mowy ciała, tworzy w nas i utrwala psychologiczny obraz siebie.

Dzieje się to na najwcześniejszym etapie, do piątego roku życia.

Skrypty rodzinne

Często bywa tak, ze kumulujemy wiedzę i doświadczenia pokoleń.

Nieświadome psychologiczne skrypty tworzą się w historii rodziny, jako odpowiedĽ na ważne lub trudne wydarzenia. Nieświadomy przekaz, który został przejęty od poprzednich pokoleń, przechodzi z pokolenia na pokolenie. Tak może się dziać, ze względu na to, że sposób reagowania nie został uświadomiony, poddany racjonalnej ocenie.

Nie wszystko, czego się nauczyliśmy, bo utrwaliło się w naszej rodzinie, jest zdrowe i pomocne.

Wzorce przynoszące cierpienie

Wzorce działania nabyte w rodzinie, które nie są świadome, a zarazem ujawniają się w automatyczny, przynoszący cierpienie sposób, mogą stać się raniące, niszczące nasze życie i relacje z innymi, a nawet nas samych.

W naszym życiu każdego rodzaju powtarzalność pokazuje istnienie jakiegoś psychologicznego wzorca. Każdy doświadcza we własnym życiu tego, że pewne zachowania się powtarzają, np. "ciągle jest mi trudno chwalić innych", "nie potrafię mówić o swoich uczuciach", "kolejny raz zrobiłem błąd w ocenie osoby", "znowu nie mogę się zaangażować z kimś w relację".

Powtarzalność pokazuje istnienie wzorca naszych relacji z innymi. Wzorca, który prawdopodobnie zaczyna realizować się poza naszą świadomością. Szczególnie destrukcyjne wzorce występują w rodzinach dysfunkcjonalnych, ponieważ rodzice wnoszą olbrzymie, nieuświadomione zranienia, dysfunkcje i zaburzenia emocjonalne ze swoich rodzin.

Bardzo często zadajemy innym ból, który najpierw został nam zadany, ponieważ brakuje nam świadomości wzorców zachowań, które zostały nam przekazane. Zwłaszcza wtedy, kiedy uciekamy od wewnętrznego cierpienia, doświadczonego w dzieciństwie, starając się o tym nie myśleć, zapomnieć, przekonać się, że nic złego nie miało miejsca.

Najważniejsza jest świadomość

Dlatego dopóki nie będziemy świadomi tego, jak myślimy, reagujemy emocjonalnie i jak w efekcie działamy, będziemy przekazywać innych to, czego sami o sobie nie wiemy.

Ważne jest, żeby przyjrzeć się sobie: czy to, co robię to jest to, czego rzeczywiście chcę, czy może robię to, bo: nauczyłem się tego od własnych rodziców lub opiekunów, otoczenia społecznego, w którym dorastałem i które miało na mnie duży wpływ? Robię coś, bo powinnam, tak wypada, inni oczekują tego ode mnie? Wybieram coś bo boję się tego, co inni powiedzą, jak mnie ocenią?

Ważne jest rozpoznanie naszych wzorców, tego, które z nakazów i zakazów działają w naszym życiu. Przyjrzyjmy się temu, co nam w życiu się powtarza, a z czego nie jesteśmy zadowoleni, co czyni nas zranionymi, smutnymi, zagniewanymi. Jakie okoliczności odbieramy, jako blokujące, uniemożliwiające nam rozwój? Które z naszych zachowań krzywdzą innych? Którymi zachowaniami zadajemy sobie cierpienie?

Tylko wtedy możemy być niezależni, autonomiczni, gdy nasze uczucia, myśli, zachowania są odpowiedzią na to, co jest w rzeczywistości: "tu i teraz", zamiast być potwierdzeniem naszych mocno wpisanych w psychikę scenariuszowych przekonań.

Z wzorcem, przekazem uświadomionym można coś zrobić. Jeśli jest to wzorzec raniący zakłócający relacje ze sobą i z innymi to można, a wręcz trzeba próbować go zmienić, aby nie nieść cierpienia dalej.

Następna grupa terapeutyczna dla DDA i DDD

rozpocznie się w kwietniu 2024

Miejsce: 42-43 Prussia Street, Dublin 7
(naprzeciwko przychodni Medicus)

Czas: co wtorek o 19:30 - 21:00 - Całość terapii: 48 sesji

Koszt:
48 rat po 50 euro

Prowadzący
psychoterapeuci:
Sylwia Matijuk
Jarosław Galej

Liczebność grupy:
9 osób

Charakter grupy: terapeutyczna, zamknięta

Grupa na początku będzie miała formę psycho-edukacyjną, wsparcia, odkrycia przeszłości, "syndromu DDA" oraz wpływu trudnych doświadczeń na obecne życie.

Terapia
przez Skype

Istnieje możliwość prowadzenia terapii przy wykorzystaniu komunikatora Skype
Szczegóły